28/08/17 at 21:50
Του : Chris Constantin B.A Business Studies
Ποια Τουρκία ; Εδω Κουρδιστάν
Οι σχεδιασμοί για ένα ενιαίο κουρδικό κράτος δεν είναι πρόσφατοι ,πανε πίσω στην δεκαετία του 1970 όπου και αρκετές πληροφορίες σχετικά με το θέμα του κουρδικού είδαν το φως της Δημοσιότητας μετά από την διπλωματική κρίση που ξέσπασε το 1979 μέχρι το 1981 μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Ιράν και είχε έως κατάληξη τον τερματισμό σχέσεων σε όλα τα επίπεδα των δυο χωρών .
Την δεδομένη στιγμή αυτό που βλέπουμε στους δεκτές μας είναι η τελική φάση ενός σχεδίου που αποτελείται από 3-4 παρτ τα οποία είναι :
Α) δημιουργια κουρδικού ανεξάρτητου παράγοντα στο Ιράκ πράγμα που έγινε ,στο Ιράκ υπάρχει αυτονομία στους κούρδους σώματα ασφάλειας κυβέρνηση κλπ
Β) Δημιουργία κουρδικού ανεξάρτητου “κρατιδίου ” εντός της Σύριας (βορειοανατολικά -Τούρκικα σύνορα ) πράγμα που έγινε επίσης και στο οποίο συνέβαλαν και οι δυο υπερδυνάμεις Ρωσία/ ΗΠΑ εξοπλίζοντας μετά μανίας τα κουρδικά στοιχεία έντος της Σύριας που πλέον τα Δευτέρα δεν θεωρούνται τρομοκρατικά στοιχεία από τους πρώτους .
Γ) Το τρίτο μέρος του μεγαλεπήβολου σχεδίου εμπλέκει και το κράτος του Ιράν καθώς το κουρδικό στοιχείο στην ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν είναι περίπου το 10% του πληθυσμού , ίσως αυτό να έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους εκεί στις Ηνωμένες Πολιτείες γιατί ας μην ξεχνάμε το κράτος του Ιράν είναι μια πανίσχυρη εχθρική υπερδύναμη για τους ίδιους αλλα και μια μεγάλη απειλή για το κράτος του Ισραήλ .
Δ) το τέταρτο παρτ που μας ενδιαφέρει και περισσότερο έχει άμεση σχέση με τους κούρδους της Τουρκίας όπου οι δεύτεροι είναι και το 30% του συνολικού πληθυσμού της Τουρκίας μαζί με ένα ακόμα σχεδόν 10% το οποίο είναι 28 άλλες μειονότητες (Αρμένιοι ,Αλεβητες κλπ) από τους πιο πάνω αριθμούς και μόνο λαμβάνοντας υπόψη την άσχημη περίοδο που διανύει η Τουρκία σε όλα τα φάσματα -είτε αυτό λέγεται οικονομία είτε διεθνείς σχέσεις και προσθέτοντας το γεγονός ότι η Τουρκία έως χώρα αποτελείται από 72 διαφορετικές εθνότητες δεν θέλει και πολύ να αντιληφθούμε που το πάνε οι Ηνωμένες Πολιτείες , ειδικά εάν αναλογιστούμε την όλη πορεία του Ρετζεπ Ταγιπ Ερντογαν ο οποίος ξεκίνησε έως μετριοπαθής -υποβοηθούμενος απ τις ΗΠΑ και κατέληξε να ξεφύγει απ την “δυτική εποπτεία ” .
Άλλωστε πολύ συχνά ο ίδιος στις συγκεντρώσεις του κάνει λόγο για σχέδιο των ξένων δυνάμεων με απώτερο σκοπό τον διαμελισμό της χώρας φωτογραφίζοντας φυσικά τις ΗΠΑ .
Προφανώς οι ΗΠΑ είχαν τα σχέδια τους από τον καιρό της παράδοσης Οτσαλάν όπου είχαν θέσει τους όρους τους στην Τουρκία :
Να μην θανατώσουν τον ηγέτη των Κούρδων όπου και προφανώς θα είχε κάποιου βαθμού επικοινωνία .. αυτό υποδηλώνει ακόμα μια φορά τις προθέσεις των ΗΠΑ και επιβεβαιώνει το σενάριο που θέλει τις ΗΠΑ να εργάζονται υπέρ ενός ενιαίου Κουρδικού κράτους .
Στο δεύτερο παρτ του μακροσκελές άρθρου μου θα ήθελα να επικεντρωθούμε στην άμεση σχέση του κουρδικού κράτους με τους πανηγυρισμούς αρκετών συμπατριωτών μας (συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μου) ,όπου και Θα ήθελα να τονίσω το έξεις :
Όλες οι ήττες του Ελληνισμού έγιναν όταν η Τουρκία ήταν υπό τον έλεγχο των ΗΠΑ κατ επέκταση υπό κεμαλικη ηγεσία – εξαιτίας τώρα της ηγεσίας της Τουρκίας και πιο συγκεκριμένα του Τούρκου πρόεδρου τα πράγματα διαφοροποιούνται ,ο αιμοσταγής νέοσουλτάνος αυτό που έχει καταφέρει ουσιαστικά είναι να απομακρύνει την Τουρκία απ τις ΗΠΑ και γενικότερα απ την Δύση .
Οι δυτικοί προσπάθησαν να τον απομακρύνουν απ την εξουσία πράγμα το οποίο απέτυχε ( θα ήταν μια προσωρινή καλή λύση ) και ίσως για αυτό ακριβώς τον λόγο βλέπουμε και μια επίσπευση στα σχέδια των ΗΠΑ σε σχέση πάντα με το κουρδικό -σχεδόν δεν προλαβαίνουμε να διαβάζουμε τις εξελίξεις .
Με την ένωση των τριών μερών , δηλαδή :
Οι κούρδοι του Ιράκ (έως αφετηρία ) που μαζί με τα κουρδικά καντόνια της Σύριας και με μια ένωση τους με τους κούρδους της Τουρκίας (στο σύντομο μέλλον) θα έχει έως αποτέλεσμα να έχουμε κουρδικό κράτος και ταυτόχρονα αρχίζουν και τα προβλήματα του Ιράν … οπόταν λογικό είναι το Ιράν να αρχίσει να αντιδρά ίσως με μια συμμαχία με την Τουρκία στο θέμα του Συριακού .
Η δημιουργία λοιπόν ενός κράτους υπό την κηδεμονία των Ηνωμένων Πολιτειών που και στην ουσία θα λειτουργεί έως αντίβαρο έναντι της Τουρκίας δίνει το πλεονέκτημα στις ίδιες τις ΗΠΑ να έχουν εναλλακτικές λύσεις και ταυτόχρονα να διασφαλίζουν τα συμφέροντα τους στην περιοχή και γενικότερα στην μέση Ανατολή .
Αυτό θα έχει έως αποτέλεσμα την Τουρκία πρακτικά να χάσει εδάφη και σε γενικές γραμμές να υποβαθμιστεί ο γεωστρατηγικός της Ρόλος , ταυτόχρονα αυτό θα έχει άμεσο αντίκτυπο στο κυπριακό αλλά και γενικότερα στα Ελληνοτουρκικά διότι ακριβώς δεν θα υπάρχει πλέον η σχέση αλληλεξάρτησης μεταξύ ΗΠΑ/Τουρκίας που και η οποία τόσα Χρόνια λειτουργούσε έως μοχλός πίεσης για την Αμερικανική εξωτερική πολιτική και με την σειρά της στην Κυπριακή Δημοκρατία καθώς ήμασταν ο ποιο αδύναμος κρίκος της εξίσωσης σε σχέση με το κυπριακό ζήτημα .
Την δεδομένη χρονική στιγμή όπου διανύουμε θα μπορούσαμε να την χαρακτηρίσουμε έως μεταβατική περίοδο στην διεθνή γεωπολιτική σκακιέρα, η ακόμη καλύτερα περίοδος ανακατανομής ισχύος που ειδικά στην περιοχή μας ίσως τα πράγματα να αλλάξουν σε μεγάλο βαθμό ίσως κάποια δεδομένα τα οποία θεωρούσαμε μέχρι σήμερα παγιωμένα να αλλάξουν σε μεγάλο βαθμό .
Πιστεύω ακράδαντα ότι τα πιο πάνω είναι ένα μικρό κομμάτι του πάζλ για το Κυπριακό όπου και αυτό με την σειρά του σύντομο μέλλον να βοηθήσει δίνοντας περισσότερες πιθανότητες για μια καλύτερη λύση από αυτό μας (πρόσφεται την δεδομένη στιγμή) δηλαδή την διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία .
Όσο για το υπόλοιπο μέρος του παιχνιδιού που αφορά το εθνικό μας ζήτημα είναι οι ενεργειακοί σχεδιασμοί όπου θα πρέπει να θεωρούνται αναπόσπαστο κομμάτι που θα μας ευνοήσει και θα μας αναβαθμίσει γεωστρατηγικά.
Το παιχνίδι χοντραίνει με το Ισραήλ να έχει ουσιαστικό ρόλο και γενικότερα οι ενεργειακοί μας σχεδιασμοί πιστεύω δεν πρόκειται να σταματήσουν γιατί ακριβώς δεν εξαρτώνται όλα την από την κυπριακή Δημοκρατία ,(ανεξάρτητα από τις Τουρκικές επιδιώξεις ) και φυσικά το μεγαλύτερο κομμάτι ακούει στο όνομα (καλές μελλοντικές σχέσεις ) της συνεργασίας των δυο υπερδυνάμεων -πράγμα που δεν αγγίζει μόνο εμάς αλλά και την παγκόσμια σταθερότητα .
Εξίσου σημαντικός παράγοντας στο κυπριακό και σε μια ενδεχόμενη λύση είναι και οι κινήσεις ( τα λάθη )του “αντιπάλου ” τα οποία απ ότι φαίνονται είναι αρκετά (τουλάχιστον μέχρι τώρα ) , με την πρώτη μάτια θα μπορούσαμε να εξάγουμε το συμπέρασμα ότι η Τουρκία ασκεί μια άκρως επιθετική διπλωματία σε όλα τα μέτωπα αλλά εάν αναλύσουμε τους λόγους που την ωθούν να αντιδρά επιθετικά (και με σπασμωδικές κινήσεις) μάλλον θα αντιληφθούμε ότι η πραγματικότητα είναι κατά μακρά διαφορετική -δηλαδή η Τουρκία ακριβώς επειδή χάνει το παιγνίδι σε όλα τα μέτωπα και κινδυνεύει ακόμα να χάσει την εδαφική της ακεραιότητα με καταστροφικές συνέπειες για το μέλλον της χώρας στο σύνολο της προσπαθεί με κάθε τρόπο να προλάβει τετελεσμένα , άρα ίσως οι κινήσεις του γίγαντα με τα πήλινα πόδια και να είναι καθαρά αμυντικές .
Στην τελική μένει το δικό μας παρτ που ακούει στο όνομα ηγεσία 2018 ...
Μείνετε Συντονισμένοι
Για ενημέρωση και άρθρα κάντε LIKE στην σελίδα μας στο FACE BOOK πατήστε εδώ στον σύνδεσμο https://www.facebook.com/Politicsreveal/
