Αμερικανοτουρκικές Σχέσεις – η Κατάληξη τους και η Πιθανότητα Ενός Θερμού Επεισοδίου    

Share on facebook
Facebook
Share on twitter
Twitter
Share on whatsapp
WhatsApp
Share on skype
Skype
Share on email
Email

17/09/18   at 00:04

 Του: Chris Constantin  B.A Business Studies

 

Αμερικανοτουρκικές Σχέσεις – η Κατάληξη τους και η Πιθανότητα Ενός Θερμού Επεισοδίου    

 

 

Είναι όντως στόχος των Ηνωμένων Πολιτειών να αποσταθεροποιηθεί /αντικατασταθεί ο Ρετζεπ Ταιγιπ Ερντογαν με απώτερο σκοπό να μπορέσει η Τουρκία να προσδεθεί και πάλι στο άρμα των δυτικών ;

 

Η πολιτική και διπλωματία δεν είναι  άσπρο η μαύρο , για την πιο πάνω ερώτηση  υπάρχουν αρκετές παράμετροι που και αυτοί με την σειρά τους  υποδιαιρούνται σε αρκετά κεφάλαια που χρίζουν σοβαρής ανάλυσης που η οποία ασφαλέστατα δεν θα μπορούσε φυσικά να γίνει μέσα από λίγες γραμμές η από ένα μακροσκελές άρθρο οπόταν ας προχωρήσουμε ένα βήμα παρά πέρα στην αμέσως επόμενη ερώτηση και κατά ακρίβεια σε πιο μακροπρόθεσμο ορίζοντα:

 

Εάν με κάποιο τρόπο (στο άμεσο μέλλον) ξεπεραστούν όλα τα προβλήματα ανάμεσα στην Τουρκία και τις Ηνωμένες Πολιτείες και παραμείνει στην εξουσία ο Τούρκος πρόεδρος , σε μια μελλοντική «διαμάχη» με τις ΗΠΑ ποια θα είναι αντίδραση του η όταν σε 10 χρόνια η χώρα του θα είναι ανίκητη με πυρηνικά εργοστάσια και με μια πολεμική βιομηχανία που θα κατασκευάζει σχεδόν όλων των ειδών τα οπλικά συστήματά ;

 

Εάν η Τουρκία τώρα ζητά ανταλλάγματα με απειλές κατά των «συμμάχων» τι ενδεχομένως να πράξει στο μέλλον που θα νιώθει και θα είναι ακόμη πιο ισχυρή ; 

Το έχετε φανταστεί ; 

 

Απ την άλλη μεριά εάν με κάποιο μαγικό τρόπο οι Ηνωμένες Πολιτείες καταφέρουν την απομάκρυνση του Τούρκου προέδρου ποιος εγγυάται ότι επόμενος δεν θα κάνει τα ίδια και χειρότερα σε περίοδο δέκα χρόνων που σύμφωνα πάντοτε με το πρόγραμμα της χώρας έως τότε η Τουρκία θα είναι υπερδύναμη όχι μόνο στην περιοχή αλλά και στην διεθνή γεωπολιτική σκακιέρα ;

 

Επομένως  ίσως οι Ηνωμένες Πολιτείες να έχουν συνειδητοποιήσει ότι δεν είναι  ο Ερντογαν (η ο κάθε Ερντογαν) που «φτιάχνει» Τουρκίες αλλά το γεγονός ότι κατά διαστήματα η Τουρκία «γεννά» όλο και κάποιο Ερντογαν επειδή ακριβώς είναι Τουρκία !

 

Βάση τα πιο πάνω ίσως εκεί στις ΗΠΑ φαίνεται ότι επεξεργάζονται κάποιου είδους σενάριο χωρίς τον χωροφύλακα της περιοχής που ακούει στο όνομα Τουρκία , (τουλάχιστον όχι με την σημερινή της γεωγραφική μορφή) και την αντικατάσταση του με τον άξονα Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ και τον στρατηγό Σισσι της Αιγύπτου να λειτουργεί έως αντίβαρο στους τουρκικούς σχεδιασμούς και ένα μελλοντικό κουρδικό κράτος που θα συμπλήρωνε το πάζλ ;

Ναι μα φυσικά και όλα είναι πιθανά  !

 

Αρκετοί αναλυτές και μεγάλοι εκδοτικοί οίκοι στις ΗΠΑ κάνουν λόγο για ακόμη την αποχώρηση της Τουρκίας απ το ΝΑΤΟ , πράγμα του οποίου μόνο η αναφορά του  έως πριν λίγους μήνες φάνταζε έως εάν κακόγουστο αστείο .

 

Η διαφοροποίηση της Αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής σε σχέση με την Τουρκία  δεν είναι κάτι το καινούργιο, έχει ξεκινήσει από το 2016 με κομβικό σημείο την εκλογή Ν.Τραμπ .

Αυτό αυτό που βλέπουμε τώρα στους δεκτές μας είναι την κορύφωση του όλου ζητήματος , κάτι που έπρεπε να γίνει εδώ  και καιρό , απλά ο Ν.Τραμπ δεν είναι ο κ Ομπάμα με ότι αυτό συνεπάγεται .

 

Πιστεύω ακράδαντα ότι οι σχέσεις των δυο χωρών δεν θα είναι ποτέ ξανά οι ίδιες με πρωταρχικό λόγο το γεγονός ότι η Τουρκία πλέον έχει την δική της ατζέντα ,έχει ξεφύγει απ την δυτική εποπτεία και έχει θέσει έως στρατηγικό της στόχο την μετεξέλιξη της από περιφερειακή δύναμη σε παγκόσμια υπερδύναμη , πράγμα το οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι αδύνατο να αποδεχτούν και ταυτόχρονα να το επιτρέψουν .

 

Εάν και ακόμη η Τουρκία αποφασίσει να εγκαταλείψει η να παγώσει τα μεγαλεπήβολα της σχέδια υπάρχουν σοβαρά αγκάθια σε πολλές πτυχές της εξωτερικής πολιτικής που ακολουθούν οι δυο χώρες όπως το κουρδικό που είναι άμεσα συνδεδεμένο με το Συριακό που για την Τουρκία είναι θέμα εθνικής ασφαλείας και δεν μπορούν να γίνουν Εκπτώσεις , οι βάσεις που θέλει η Τουρκία στην Σομαλία , η προσέγγιση με την Ρωσική Ομοσπονδία και Ιράν ,σχέσεις με το Κατάρ με αποκορύφωμα το ενεργειακό που είναι και

Το πιο καυτό  απ όλα τα ανοιχτά ζητήματα  στην Ανατολική  Μεσόγειο και είναι άμεσα συνδεδεμένο με την απεξάρτηση της Ευρώπης απ το Ρωσικό φυσικό αέριο δια μέσου του οποίου η Τουρκία επιδιώκει την γεωστρατηγικη της αναβάθμιση με την ιδιότητα του ενεργειακού κόμβου , το ζήτημα περιπλέκεται ακόμη περισσότερο γιατί  ακριβώς  επηρεάζει άμεσα την ασφάλεια του Ισραήλ .

 

Η Τουρκία για να γίνει ενεργειακός παίχτης θα πρέπει πρώτα απ όλα να ελέγχει την μεγαλόνησο και αυτό μπορεί να γίνει μόνο στα πλαίσια μιας διζωνικής διευθέτησης , με απλά λόγια μόνο  λύνοντας το κυπριακό με τους δικούς της όρους οπόταν εάν το επόμενο διάστημα επιδιώξει ένα θεαματικό κλείσιμο του κυπριακού θα βρεθεί σε αδιέξοδο γιατί μια διζωνική λύση αυτόματα θα βρει το Ισραήλ περικυκλωμένο χωρίς κανένα θαλάσσιο άνοιγμα και αυτό αποκλείεται να γίνει (τουλάχιστον με τον σημερινό πρόεδρο των ΗΠΑ )

 

Άρα εάν αναλογιστούμε ότι Ισραήλ = με ΗΠΑ καταλαβαίνουμε γιατί η όλη διαδικασία σκάλωσε στο Γκρανς Μοντανα και μπήκε στο ψυγείο .

 

Ακόμα και εάν οι δυο χώρες πραγματικά θέλουν να ξεπεράσουν τα πιο πάνω προβλήματα (που το θεωρώ απίθανο) υπάρχει ακόμα ένα πολύ μεγάλο ζήτημα

 

Ο παράγοντας πρεστίζ ,ποιος απ τους δυο ηγέτες θα κάνει πίσω χωρίς να ρεζιλευτεί ; 

 

Η υπερδύναμη ; Η μήπως ο νέος παίχτης/Τουρκία που θέλει λόγο στον διαμοιρασμό της νέας παγκόσμιας γεωπολιτικής σκακιέρας , διότι ο Ερντογαν αυτό λανσάρει (και όχι μόνο) επικοινωνιακά την αναδυόμενη υπερδύναμη , η απάντηση ;

 

Μα φυσικά κανένας απ τους δυο δεν μπορεί να κάνει «πίσω» 

 

Πάντως ένα το σίγουρο και αυτό δεν είναι η αποκλιμάκωση της όλης κατάστασης με αποτέλεσμα τον Τούρκο πρόεδρο να βρίσκεται μεταξύ συμπληγάδων βλέπε ( Αμερική /Ρωσία) δηλαδή μεταξύ των δυο υπερδυνάμεων .

 

S400 λοιπόν η F35 ; 

Ίσως  κανένα απ τα δυο ,στο σημείο που έχουν φτάσει τα πράγματα όλα τα σενάρια πιθανά.       

 

 

Άξιο αναφοράς είναι το δόγμα που κυβερνούν οι δυο πρόεδροι , απ την μια ο Ρετζεπ Ταιγιπ Ερντογαν με γερές δόσεις ισλαμισμού δηλαδή υπό τον μανδύα της θρησκείας και απ την άλλη μεριά ένας Ν.Ντραμπ με γνώμονα το συμφέρον της  πατρίδας , εξού και το Μότο του: America comes first  ! 

 

Κάπου εδώ αγαπητοί συμπατριώτες έρχεται και η ερώτηση που αφορά τα Ελληνοτουρκικά και Κυπριακό : 

Εμάς τι θα μας συμφέρε ;  

Μια Ισλαμική άρα ανεξέλεγκτη Τουρκία με ηγέτες τύπου Ερντογαν η μήπως μια κεμαλικη και πιο κοσμική υπό την εποπτεία των ΗΠΑ  ; 

 Η απάντηση είναι πολύ απλή αγαπητοί φίλοι ,

ασφαλέστατα μια ισλαμική γιατί ακριβώς επιστροφή των κεμαλικών στην εξουσία θα σηματοδοτούσε την επιστροφή της Τουρκίας στην δυτική σφαίρα επιρροής , και ποτέ είπαμε έγιναν μεγάλες ήττες για τον Ελληνισμό ; Να θυμίσω το 1974 στην μεγαλόνησο η πιο πρόσφατα το 1996 με το  γκριζάρισμα των Ιμίων ; 

 

Οι ηγεσίες τόσο σε Ελλάδα όσο και Κύπρο θα πρέπει να επαναξιολογήσουν τις πολιτικές τους και να χαράξουν μια νέα στρατηγική αξιοποιώντας στο μέγιστο δυνατό βαθμό τα νέα γεωπολιτικά δεδομένα και συγκυρίες ταυτόχρονα θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι για ένα στρες σενάριο δηλαδή το άσχημο σενάριο που μπορεί να επαναληφθεί τώρα όπως και το 74 όπου στις ΗΠΑ επικρατούσε αστάθεια ( βλέπε σκάνδαλο Watergate ) με αποκορύφωμα την παραίτηση του Αμερικάνου προέδρου , παρόμοια κατάσταση επιδιώκουν κάποιοι κύκλοι (εντός ΗΠΑ ) να δημιουργήσουν και τώρα , οι Ρώσοι απ την μεριά τους τότε δεν επενέβησαν γιατί αποσκοπούσαν ένα Ελληνοτουρκικό πόλεμο με αιτία την Κύπρο και με απώτερο στόχο την δημιουργία ρήγματος στο νοτιοανατολικό άκρο του ΝΑΤΟ , στην ουσία όπως και τώρα και με μια Τουρκία που η εσωτερική κατάσταση τότε δεν ήταν και η καλύτερη όπως ακριβώς και πάλι δημιουργείτε τώρα με το οικονομικό κομμάτι και τον οικονομικό πόλεμο που διεξάγει ο Πρόεδρος Ν.Τραμπ εναντίων του Τούρκου Πρόεδρου που πιθανών φέρει μεγάλη αστάθεια στην χώρα γιατί όπως όλοι γνωρίζουμε οι οίκοι αξιολόγησης δεν είναι μόνο οίκοι αξιολόγησης αλλά και ισχυρά εργαλεία επιβολής  εξωτερικής πολιτικής .

Ένας από τους λόγους της παντοκρατορίας του Ερτογαν έχει άμεση σχέση με την οικονομική άνθηση που παρουσίασε η τουρκική οικονομία

Τα τελευταία 10 χρόνια.

 

Υπάρχει περίπτωση για ένα θερμό επεισόδιο στο άμεσο μέλλον ; 

 

Φυσικά και ναι !

Λαμβάνοντας υπόψη τις τελευταίες εξελίξεις όπως έχουν περιγράφει πιο πάνω  με τα τόσα πολλά προβλήματα τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό σε συνδυασμό με την κατρακύλα της Τουρκικής λίρας  αναμένονται να εξασκηθούν τεράστιες πιέσεις στον ίδιο τον Ερτογαν και στο κόμμα του από ισχυρούς οικονομικούς κύκλους εντός της Τουρκίας , πολύ πιθανόν η χώρα το επόμενο διάστημα να εισέλθει απότομα σε μια χαοτική κατάσταση και με τον Τούρκο πρόεδρο να «κινδυνεύει» και με μόνη σανίδα σωτηρίας του την εξαγωγή της κρίσης .

 

Το πιο πάνω σενάριο έχω αναφέρει σε άρθρο μου (δημοσίευση  στις 18 Ιουλίου   2016 ) με τίτλο η εξαγωγή της τουρκικής κρίσης σενάριο Α) όπου αναφέρω τα εξής :

 

«Ο Ερτογαν θα εσωτερικεύσει την κρίση  όταν δεν θα έχει άλλη διέξοδο και θα ξέρει ότι το κεφάλι του θα πέσει , τότε και μόνο»

 

Δηλαδή εάν ο Ερντογαν κινδυνεύσει να Χάσει την εξουσία τότε τρία πράγματα μπορεί να του συμβούν :

 

1.φυλακιση (με τις τόσες και τόσες ατασθαλίες που έχει κάνει )

2.Ασυλο στην Ελλάδα

3.Δημοσιο λιντσάρισμα

 

Ο μόνος τρόπος για να την γλιτώσει θα είναι η εξαγωγή της κρίσης και θα «παίξει ρέστα» του   

 

εάν το σχέδιο αποτύχει το αποτέλεσμα ούτος η αλλιώς παραμένει το ίδιο , η απόλυτη καταστροφή !

 

Εάν όμως επιτύχει θα έχει αυτό  που πάντα ονειρευόταν ,να γίνει δηλαδή μεγαλύτερος ηγέτης και από τον Μουσταφά Κεμάλ και να γραφτεί με γράμματα χρυσά στα βιβλία της σύγχρονης τουρκικής ιστορίας έως ο ηγέτης που αύξησε τα γεωγραφικά σύνορα της χώρας του επιστρέφοντας νικητής με όλη την  χώρα ενωμένη και το δόγμα του να διδάσκεται στα τουρκικά πανεπιστήμια για τα επόμενα 200 χρόνια  .

 

Το 1974 (τουρκική εισβολή )και το 1996  (Ίμια )τα γεωπολιτικά συμφέροντα των μεγάλων δυτικών δυνάμεων ήταν τέτοια τα οποία επέτρεψαν να διαμορφωθούν κάποια δεδομένα εις βάρος του Ελληνισμού και έτσι έγινε .

 

Κατά την ταπεινή μου άποψη ο αδύναμος  κρίκος της εξίσωσης σε ένα θερμό επεισόδιο δεν είναι η Μεγαλόνησος αλλά το Αιγαίο -σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο φυσικά και η Τουρκία θα επιχειρήσει με ένα αντιπερισπασμό να αποπροσανατολίσει με στρέφοντας την προσοχή στην Θράκη όπως επίσης και στην Κύπρο .

Δυστυχώς εάν δεν είμαστε Προετοιμασμένοι για τα χειρότερα θα υπάρξουν σοβαρές επιπτώσεις τόσο στην Ελλάς μας όσο και στην Κύπρο -να μην ξεχνάμε ότι το 1974 με την τουρκική  εισβολή σε συνδυασμό με τους κακούς χειρισμούς μας απωλέσαμε έδαφος της Δημοκρατίας το όποιο δεν ήταν καν στα σχέδια της Τουρκίας !

 

θα έχει όμως και αυτή την φορά την «άδεια» των Ηνωμένων Πολιτειών και την ανοχή της Ρωσικής Ομοσπονδίας  ο βουλιμος και κακός γείτονας μας ;

Μάλλον όχι με ότι αυτό συνεπάγεται για την ίδια την Τουρκία …

 

Θα πρέπει όλοι μας να αντιληφθούμε ότι πλέον δεν βρισκόμαστε στο 1974 ούτε στο 1996 ούτε στο 1960 αλλά στο 2018 που η Αμερικανική εξωτερική πολιτική έναντι της Κύπρου έχει κάνει στροφή 180 μοιρών, δεν είναι τυχαίο γεγονός η συνάντηση του Αρχηγού των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ μαζί με τον Αρχηγό της εθνικής φρουράς .

 

Η συνάντηση είχε :

Α) συμβολικό χαρακτήρα στέλνοντας τα κατάλληλα μηνύματα στην Άγκυρα

Β) Αλλά και ουσία , το πιο πιθανών να ακολουθεί η άρση του Αμερικανικού  Εμπάργκο όπλων προς την κυπριακή δημοκρατία .

 

Εάν τελικά το ισχύσει το Β τότε αυτό  επιβεβαιώνει την σφραγίδα για την αλλαγή πορείας των ΗΠΑ έναντι της Κυπριακής Δημοκρατίας ,δηλαδή οι πιο πάνω σχεδιασμοί έμμεσα υποδηλώνουν ότι το S.Department έχει αλλάξει τους στρατηγικούς σχεδιασμούς του που οι οποίοι προχωράνε χωρίς την Τουρκία με ότι αυτό συνεπάγεται για το Κυπριακό και Ελληνοτουρκικά στην ουσία αυτό μεταφράζεται σε :

 

  • Η Τουρκία δεν είναι πλέον ο χωροφύλακας της περιοχής και έχει αντικατασταθεί

 

  • άξονας Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ καλά κρατεί

 

  • Η Γεωστρατηγικη αναβάθμιση της Ελλάδας & Κύπρου είναι γεγονός ,πολύ σύντομα ο East Med θα πάρει σάρκα και οστά
  • Διζωνικό έκτρωμα (δδο )Τετελεσται μαζί με τον κ Ανάν

 

  • Οι ΗΠΑ αναλαμβάνουν τα ηνία του κυπριακού απευθείας χωρίς μεσάζοντες τους Άγγλους

 

Για το τελευταίο από ότι φαίνεται υπάρχει σύγκρουση  συμφερόντων μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και Μ .Βρετάνιας  (με φόντο το κυπριακό)  θεωρώ όμως ότι στην τελική θα επικρατήσει η θέση των ΗΠΑ (αυτό έχει γίνει και στο παρελθόν βλέπε Σουέζ)

 

Αγαπητοί συμπατριώτες το τραίνο  ξεκίνησε και  η Τουρκία όχι μόνο δεν είναι πάνω στο βαγόνι αλλά στο τέλος θα την πατήσει .

 

Για χάριν του βασιλικού ποτίζεται Τζια η γλάστρα – Καλή Λευτεριά !

 

 

 

 

 

Μείνετε Συντονισμένοι        

Για  Καθημερινή  Ενημέρωση και Άρθρα κάντε Like στην σελίδα μας  στο  FACEBOOK πατήστε  στον Σύνδεσμο https://www.facebook.com/Politicsreveal/

 

 

Comments

Share on facebook
Facebook
Share on twitter
Twitter
Share on whatsapp
WhatsApp
Share on skype
Skype
Share on email
Email
Categories
Archives