21/07/17 at 19:26
Των :
Δρ Ζήνων Αχιλλιδη Ph.D Engineering & Chris Constantin B.A Business Studies
Crans Montana : Κατάρρευση Συνομιλιών –Τα Πραγματικά Αίτια
Η Κατάρρευση των συνομιλιών στο Crans Montana: Τα πραγματικά αίτια.
Παρόλα τα πλουσιοπάροχα ‘Δώρα’ που πρόσφερε η Ελληνοκυπριακή πλευρά στην Τουρκία ( που στην ουσία καλύψαμε το 90% των Τούρκικων απαιτήσεων) οι συνομιλίες στον Crans Montana τελικά κατέρρευσαν, (όσον απίστευτο και εάν αυτό ακούγετε) ‘προσκρούοντας’ για ακόμα μια φορά πάνω στην ακαμψία του Τουρκικού Ισλαμικού κατεστημένου όσον αφορά τα θέματα των εγγυήσεων και του στρατού κατοχής που αποτελούν εκ πρώτης όψεως ένα απαραβίαστο ταμπού εντος της ίδιας της Τουρκικής ηγεσίας.
Είναι όμως αυτά τα πραγματικά αιτία ή μήπως υπάρχει κάτι πιο βάθυ ;
Οι εγγυήσεις και κατοχικός στρατός-μέρος του κατοχικού στρατού που θέλει να κρατήσει η Τουρκία στην μετά “λύση” εποχή είναι κατά την γνώμη μας περισσότερο θέμα γοήτρου και εσωτερικής κατανάλωσης παρά ουσίας γιατί:
Α) Όλοι έποικοι μένουν (είτε επίσημα σαν ευρωπαίοι πολίτες είτε σαν εποχιακοί ‘εργάτες’) οι οποίοι κάλλιστα μπορούν να συγκροτηθούν σε ένα ετοιμοπόλεμο σώμα ανά πάσα στιγμή όποτε και όταν αυτό κριθεί αναγκαίο.
Β) Η Τουρκία βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα μακριά από την μεγαλόνησο και το μελλοντικό “εσωτερικό κρατίδιο” (στην περίπτωση διζωνικής λύσης) θα μπορούσε να ζητήσει βοήθεια από την Τουρκία για να επέμβει με τάχα το πρόσχημα ότι κινδυνεύει.
Γ) Ο αριθμός των εποίκων είναι στην ουσία άγνωστος,( αλλά είναι σίγουρα πολύ περισσότεροι από τους Τουρκοκύπριους). Τώρα λαμβάνοντας υπόψη ότι για οποιαδήποτε απόφαση και στις τρεις εξουσίες του ομόσπονδου κρατος χρειάζεται η έγκριση των Τουρκοκύπριων ( εποίκων) τότε τόσο ο στρατός κατοχής όσο και οι εγγυήσεις είναι ουσιαστικά αχρείαστες. Το ομόσπονδο κράτος θα είναι πάντα στην διάθεση των ορέξεων της Αγκύρας.
Και επιπλέον σαν μην έφταναν όλα τα πιο πάνω , έχουμε αποδεχτεί ότι:
Δ) Όλες οι περιούσιες στα κατεχόμενα ουσιαστικά χαρίζονται στους ‘Χρηστές’- εποίκους με την Βούλα και την Υπογραφή μας.
Ε) Έχουμε δώσει στους Τούρκους πολίτες ισότιμα δικαιώματα με όλους του Ευρωπαίους πολίτες , λες και η Τουρκία είναι πλήρες μέλος της ΕΕ ( πράγμα που κατά την γνώμη μας δεν θα γίνει ποτέ).
Άρα το ερώτημα που ψάχνει απάντηση παραμένει και περιστρέφεται γύρω από ένα μεγάλο Γιατί!!! Γιατί άραγε ο Ερτογαν δεν αποδέχτηκε να αποσύρει τον Στρατό κατοχής και τις εγγυήσεις από την στιγμή που ισχύουν όλα τα τα πιο πάνω που έχουν αναφερθεί;
Η απάντηση σε αυτό το μεγάλο ΄Γιατί΄ δεν ειναι τοσό απλή, ειναι πολυπλοκή και πολυσύθνετη και γινεται μια προσπάθεια μερικής ανάλυσης του ερωτήματος ως πιο κάτω:
1. Η απληστία της Τουρκίας ( που πηγάζει από τα αποθέματα ισχύος της) της δίνουν την ευχέρεια να πάρει το 99.9% από μια διαπραγμάτευση ( εναντίον ενός ανίσχυρου αντίπαλου ) και όχι φυσικά να επιστρέψει λάφυρα πολέμου.
Τώρα εάν στην πιο πάνω παράμετρο βάλεις και την διαχρονική μας υποχωρητικότητα ( εδώ και 43 χρόνια ) – τότε, αφού το σχέδιο τους λειτουργεί στην εντέλεια γιατί να μην πάρουν όλα αφού γνωρίζουν ότι αργά η γρήγορα θα τους τα δώσουμε (Ευελπιστώντας φυσικά ότι ο Κοτζιας δεν θα μένει δια βίου στο Υπεξ της Ελλάδας ).
2. Το 2019 είναι έτος εκλογών στην Τουρκία και ο Ερντογαν έχει απόλυτη ανάγκη τα εθνικιστικά στοιχεία (ψηφοφόρους ) για την επανεκλογή του η οποία κινδυνεύει οπόταν η απόσυρση στρατού και εγγυήσεων στο εσωτερικό μέτωπο θα μπορούσε να αξιοποιηθεί από τους πολιτικούς του αντιπάλους έως υποχώρηση και πανωλεθρία.
3. Ίσως όμως ο βασικότερος λόγος που οδήγησε στην άρνηση της Τουρκιάς στην πλουσιοπάροχη πρότασης
της πλευράς μας να είναι κυρίως νομικής φύσεως και επεξηγούμε:
Οπως όλοι γνωρίζουμε η Ευρωπαϊκή νομοθεσία (το Ευρωπαϊκό κεκτημένο) βρίσκεται υπεράνω της νομοθεσίας των εκαστοτε κρατών μελών. Ομώς η υπό εκκόλαψη λύση όπως παρουσιάζεται (Διζωνική) είναι εκ φύσεως ρατσιστική, πάσχει από σοβαρά ελλείμματα δημοκρατίας και παραβιάζει τις βασικές ανθρώπινες άξιες στις οποίες εδράζεται η ιδία η Ευρωπαϊκή Ένωση. Τωρα εαν η προτεινόμενη λύση περάσει από δημοψήφισμα τότε η οποιαδήποτε προσφυγή από τους πολίτες της μελλοντικής ‘ομόσπονδης’ ΚΔ εναντίον του νέου μορφώματος (στους Ευρωπαϊκούς θεσμους) θα οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια στην αμφισβήτηση της συμβατότητας της λύσης με το Ευρωπαϊκό κεκτημένο, οπόταν θα έβαζε αυτομάτος σε κίνδυνο τα στρατηγικά πλεονεκτήματα της Τουρκίας που κερδίζει από αυτή την μορφή λύσης. Επειδή η Τουρκική διπλωματία γνωρίζει πολύ καλά το γεγονός αύτο ,απαιτεί η λύση να καταστεί πρωτογενές δίκαιο εντος του Ευρωπαϊκού κεκτημένου. Αυτό όμως υπό τις περιστάσεις είναι ανέφικτο. Τόσο οι συσχετισμοί δυνάμεων εντος Ε.Ε όσο και δυσμένεια που έχει πέσει η Τουρκία του Ερτογάν κάνει την πιο πάνω απαίτηση της Τουρκιάς όνειρο απατηλό…
Αυτός κατά την γνώμη μας είναι ίσως ο κυριότερος λόγος της απόρριψης των πλουσιοπάροχων Δώρων που τους δώσαμε και εντέλει την κατάρρευση των συνομιλιών στο Crans Montana.
Κλείνοντας θα θέλαμε να προειδοποιήσουμε για ένα τεράστιο κίνδυνο που ελλοχεύει:
Σύμφωνα πάντα με την δική μας πλευρά τα Δώρα είναι πάνω στο τραπέζι, οπόταν μην παραξενευτείτε καθόλου την αποδοχή των Δώρων αύτων σε ανύποπτο χρόνο από την Τουρκία (ίσως και σε συνδυασμό με μια μικρή υποχώρηση στο θέμα του στρατού/εγγυήσεων από μέρους μας και παίρνοντας το ρίσκο η Τουρκιά, όσον αφορά το ευρωπαϊκό κεκτημένο από την αλλη).
Σε μια τέτοια περίπτωση δυστυχώς θα είμαστε η τελευταία γένια Ελλήνων στην Μεγαλόνησο.
Μείνετε Συντονισμένοι
Για καθημερινή ενημέρωση και άρθρα κάντε LIKE στην σελίδα μας στο FACE BOOK πατήστε κατω στον σύνδεσμο https://www.facebook.com/Politicsreveal/
