Του Μαρκουλής Νικόλαος, Οικονομολόγος
Τα οικονομικά της Μετανάστευσης
Κυκλοφορούν τον τελευταίο καιρό διάφορα ψευδο-θεωρήματα σχετικά με την σημασία της μετανάστευσης που συνήθως συνοδεύονται και από ανάλογα σποτάκια. Τα σποτάκια αυτά βεβαίως είναι επαγγελματικά γυρισμένα, και προβάλλονται από μεγάλα μέσα – πράγμα που μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως αποτελούν προϊόν μιας συντονισμένης εκστρατείας παραπληροφόρησης. Για τον λόγο αυτό, σε αυτό το άρθρο θα συζητήσουμε με επιστημονική αυστηρότητα τι συμβαίνει στην οικονομία όταν υπάρχει μετανάστευση.
Ως γνωστόν η γη είναι πεπερασμένο μέγεθος(δηλαδή δεν υπάρχει άπειρη γη). Οι γαίες αποτελούν μέρος του φυσικού κεφαλαίου, και άρα στο υπόδειγμα των οικονομιών κλίμακας Cobb Douglass, είναι μέρος του K(Kapital –κεφάλαιο). Το υπόδειγμα Cobb Douglass για το εισόδημα κατά κεφαλήν μας δίνει τον εξής τύπο.
Κατά κεφαλήν Εισόδημα= παραγωγικότητα Χ κατά κεφαλήν κεφάλαιο
Το κατά κεφαλήν εισόδημα είναι τα χρήματα που αντιστοιχούν σε κάθε πολίτη μιας χώρας, θεωρώντας πως μοιράζεται σε ίσα μέρη σε όλους τους πολίτες. Αντίστοιχα, το κατά κεφαλήν κεφάλαιο είναι οι μονάδες του κεφαλαίου που αντιστοιχούν σε κάθε εργάτη. Δηλαδή «Κατά Κεφαλήν Κεφάλαιο = Κεφάλαιο/Εργάτες»
Κάνοντας την υπόθεση πως το μόνο κεφάλαιο είναι οι Γαίες, τότε αν η χώρα έχει 100 εκτάρια γης, και 10 ανθρώπους για πληθυσμό, τότε το κατά κεφαλήν κεφάλαιο είναι 10. Όταν οι δέκα άνθρωποι γίνουν 20, τότε το κατά κεφαλήν κεφάλαιο είναι 5. Εφόσον η παραγωγικότητα μένει σταθερή – το ίδιο και μια ακόμη παράμετρος που δεν έβαλα για λόγους απλούστευσης, τότε το κατά κεφαλήν εισόδημα μειώνεται εξίσου. Δηλαδή αν υποθέσουμε πως το κατά κεφαλήν εισόδημα ήταν 10, μετά την μετανάστευση πήγε στο 5. Δηλαδή οι άνθρωποι έγιναν πιο πτωχοί.
Σύμφωνα με αυτό το υπεραπλουστευμένο υπόδειγμα λοιπόν, η μετανάστευση κάνει το σύνολο του πληθυσμού μιας χώρας πιο φτωχό.
Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να εξεταστεί ωστόσο ο ισχυρισμός «τα αφεντικά κερδίζουν από την μετανάστευση». Ισχύει; Η απάντηση είναι η εξής.
Στο σύστημα της ελεύθερης αγοράς υπάρχουν δυο δυνάμεις. Η μια δύναμη είναι η δύναμη της προσφοράς, και η άλλη της ζήτησης. Στην αγορά της εργασίας, η προσφορά εργασίας είναι οι εργάτες που ζητούν δουλειά και η ζήτηση είναι οι θέσεις εργασίας που υπάρχουν. Ο μέσος όρος των μισθών είναι το σημείο ισορροπίας με σταθερές τις δυο δυνάμεις. Εκεί και οι εργάτες και οι εργοδότες έχουν συμφωνία.
Τι συμβαίνει όταν το ανειδίκευτο – ή ειδικευμένο προσωπικό αυξάνεται εξαιτίας της μετανάστευσης; Είναι πολύ απλό. Η καμπύλη της προσφοράς μετακινείται προς τα δεξιά, και άρα η προσφορά μεγεθύνετε. Όταν μεγεθύνετε η προσφορά και η ζήτηση μένει σταθερή, τότε ο ανταγωνισμός για τις θέσεις εργασίας αυξάνετε, και άρα πέφτουν οι μισθοί. Για να το κατανοήσουμε καλύτερα:
Είναι ο Γιώργος και η Ευτέρπη και ανταγωνίζονται για μια θέση εργασίας. Το σημείο ισορροπίας είναι τα 500 ευρώ, διότι η Ευτέρπη κάνει προσφορά χαμηλότερου μισθού από αυτή του Γιώργου, ο οποίος έκανε προσφορά 550. Όταν μπει ακόμη ένας εργοδότης, τότε ο μισθός και των δυο θα πάει στα 550 – και θα συνεχίσει να αυξάνει ως ότου και οι δυο θέσεις πιάσουν το ταβάνι των μισθών που μπορεί να είναι 900 ευρώ.
Όταν στην αγορά εργασία μπει και ο Abdhul από το Μαρόκο, ο οποίος είναι συνηθισμένος σε χαμηλότερες συνθήκες διαβίωσης, θα κάνει μια προσφορά μισθού 300 ευρώ για να πάρει ενός εκ των δυο την θέση. Αυτό θα οδηγήσει όλους τους μισθούς προς τα κάτω, μέχρι να βγει ο ένας εκ των τριών εργατών εκτός και να τον αντικαταστήσει ο Abdhul. Στο συγκεκριμένο παράδειγμά μας, ο ενιαίος μισθός θα φτάσει τα 549 ευρώ, δημιουργώντας ζημιά της τάξης των 351 ευρώ στην Ευτέρπη, και 900 στον Γιώργο. Ποιος βγήκε κερδισμένος; Τα δυο αφεντικά που αντί να πληρώσουν μισθούς 900 ευρώ, θα πληρώσουν 549. Αν τώρα μπουν άλλοι δυο «πρόσφυγες» – ο ένας από την Σομαλία και ο άλλος από το Πακιστάν, με προσφορές 330 και 270 ευρώ αντίστοιχα, ο ενιαίος μισθός θα φτάσει τα 329 ευρώ, δημιουργώντας ζημιά για τον Γιώργο και την Ευτέρπη 900 ευρώ, αφού αυτοί θα βγουν εκτός αγοράς εργασίας. Το κέρδος των δυο αφεντικών φτάνει το 64% ή 571 ευρώ.
Με το τέχνασμα της μετανάστευσης λοιπόν, τα δυο αφεντικά οδήγησαν την εργατική τάξη σε εξοντωτικό ανταγωνισμό, μειώνοντας τους μισθούς έτσι κατά 64%. Με το τέχνασμα της μετανάστευση κατάφεραν να υπερκεράσουν τον φυσικό συνδικαλισμό των δυο Ελλήνων εργατών, και αυτό διότι ο συνδικαλισμός είναι συμπαιγνία των εργατών να μην πάνε για δουλειά ως ότου ανέβουν οι μισθοί. Δηλαδή ο Γιώργος και η Ευτέρπη κάνουν συμφωνία να μην δουλέψουν για λιγότερα των 550 ευρώ, όντας οι μόνοι εργάτες της αγοράς. Όταν έρχεται ο Abdhul, ο Mohammud από την Σομαλία και ο Ahmed από το Πακιστάν, και κάνουν προσφορές 300 ευρώ, σπάζοντας έτσι τον συνδικαλισμό των δυο Ελλήνων, ο μισθός πάει στα 300 ευρώ, από τα 550.
Επί πλέον αυτού του γεγονότος, οφείλουμε να μιλήσουμε για τις διάφορες έρευνες που κυκλοφορούν στην Ακαδημαϊκή κοινότητα που δείχνουν πως η μετανάστευση οδηγεί τα ενοίκια και τις τιμές σε άνοδο – και αυτό το βγάζουν ως επιτυχία που θα έπρεπε η εργατική τάξη να πανηγυρίζει. Ποιος έχει όμως ακίνητα προς ενοικίαση ή πουλάει τα προϊόντα; Τα έχει μήπως ο απλός εργάτης, ή ο κεφαλαιοκράτης; Η απάντηση είναι προφανής. Σε αυτό το κομμάτι λοιπόν θα κάνουμε λόγο για το διαθέσιμο εισόδημα. Το διαθέσιμο εισόδημα είναι το εισόδημά μας πλην τα «πάγια κόστη»(ενοίκιο, τροφή, ΔΕΗ κλπ) . Είναι το εισόδημα που το έχουμε για τις διακοπές μας ή τις εξόδους μας στα κέντρα διασκέδασης – και ακόμη και το εισόδημα που αποταμιεύουμε.
Το διαθέσιμο εισόδημά μας λοιπόν μειώνετε εξαιτίας της μετανάστευσης και γιατί πέφτουν οι μισθοί, αλλά και γιατί αυξάνονται οι τιμές και τα ενοίκια. Πέφτει δηλαδή πολλαπλάσια. Τι συμβαίνει όμως στον τομέα που αφορά την πολιτική σταθερότητα – δηλαδή την εισοδηματική ισότητα;
Νομίζω πως είναι προφανές πως η εισοδηματική ανισότητα αυξάνεται – πολλαπλάσια μάλιστα. Δηλαδή η μείωση του κατά κεφαλήν εισοδήματος(πρώτο υπόδειγμά μας), δεν γίνεται στο ενιαίο σύνολο του πληθυσμού, αλλά στους αφελείς και ανήμπορους εργάτες, όπου καλούνται να επωμιστούν το βάρος ακόμη και των κερδών των αφεντικών.
Μην σας κοροϊδεύουν λοιπόν αγαπητοί αναγνώστες. Η μετανάστευση παντώς είδους είναι ο θάνατος της εργατικής τάξης. Είναι ο θάνατός σας.
Υ/Γ Όσοι σπεύσουν να πουν πως οι Κύπριοι δεν πάνε στα χωράφια – τους έχω απαντήσει ήδη στο παράδειγμα με τον Γιώργο και την Ευτέρπη.
Υ/Γ 2 Δεν μιλήσαμε καν για την εγκληματικότητα και την υγεία, οι οποίες είναι και οικονομικό μέγεθος.
