Του Μαρκουλής Νικόλαος, Οικονομολόγος
Βούδας, Σωκράτης & Αβραμόπουλος
Το παρόν άρθρο είναι το πρώτο από μια σειρά άρθρων που αφορούν την ομιλία του Επιτρόπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για θέματα Μεταναστευτικής Πολιτικής, κύριου Δημήτρη Αβραμόπουλου, που πραγματοποιήθηκε στις 16/03/2017 στο Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων της Παντείου, και είχε ως θέμα «Μετανάστευση, Ασφάλεια και πως επηρεάζουν το μέλλον της Ευρώπης». Σε ένα από τα σημεία της ομιλίας του, ο κύριος Αβραμόπουλος σχολίασε πως οι πρώτοι πολίτες του κόσμου ήταν ο Σωκράτης και ο Βούδας. Αυτό το άρθρο αναδεικνύει τα λάθη του κύριου Αβραμόπουλος στην αναφορά του στον Σωκράτη και στον Βούδα.
Σύμφωνα με το Bhagavat Gita, ο κόσμος αυτός είναι μια ψευδαίσθηση μέσα στην οποία ο άνθρωπος είναι φυλακισμένος και καλείται να αποδράσει δια της εκπλήρωσης του Κάρματος.
Σε αυτό τον κόσμο, στον κόσμο της ύλης, υπάρχουν τρία δεσμά. Ο δεσμός του θανάτου, ο δεσμός του πάθους και ο δεσμός του καλού. Και τα τρία αυτά δεσμά κρατούν τον άνθρωπο – ή μάλλον τον θεϊκό εαυτό μας, σε τούτο τον κόσμο, αποτρέποντάς μας από το να προχωρήσουμε στον τελικό μας προορισμό που δεν είναι άλλος παρά ο Krsnaloka, δηλαδή ο πλανήτης του θεού Krsna, δια μέσω του οποίου πλανήτη θα προχωρήσουμε στην επόμενη φάση της κοσμικής ζωής.
Ο άνθρωπος σύμφωνα με τους Ινδουϊστές δεν θα πρέπει να κάνει το κακό, αλλά ούτε και το καλό. Θα πρέπει αντιθέτως να κάνει αυτό που του αναθέτει ο θεός. Δηλαδή, ένας Ksatriya, ένας πολεμιστής δηλαδή, θα πρέπει να σκοτώσει για να εξουδετερώσει. Ένας Ksatriya δεν κάνει κάτι κακό, ούτε κάτι καλό. Κάνει κάτι που του ανέθεσε ο θεός. Έτσι εκπληρώνει ένα σκαλί του Κάρματος. Όταν ολοκληρώσει αυτή την ζωή, είτε θα γεννηθεί ως Brahmana, δηλαδή διδάσκαλος αφοσιωμένος στον θεό, είτε θα πάει κατευθείαν στον Krsnaloka. Αν παρεκκλίνει από τις επιταγές του θεού Krsna, τότε θα κατέβει στην πνευματική κλίμακα σε χαμηλότερες μορφές ζωής. Είτε θα γεννηθεί ως έμπορος, είτε ως μέλισσα, από όπου θα κλιθεί και πάλι να ανυψωθεί σε ανώτερους κόσμους.
Η ζωή σύμφωνα με τους Ινδουϊστές δεν πρέπει να είναι ούτε ευχάριστη αλλά ούτε και επιτηδευμένα βασανιστική. Θα πρέπει απλά να εκπληρώνει την θεία εντολή. Η θεία εντολή βεβαίως δεν είναι άλλη από την αφύπνιση της συνειδήσεως του θείου. Είναι δηλαδή η μέθεξη με την διάσταση του θεού Krsna. Αν ακόμη και ένας έμπορος ή ένας αγρότης μπορέσει να έρθει σε μέθεξη με το θείο, τότε ξεπερνά πολλές μετενσαρκώσεις σε αυτή την ζωή και ολοκληρώνει το Karma, ξεφεύγοντας εν τέλει από αυτή την ζωή. Για να αφυπνιστεί όμως η συνείδηση, ένα συγκεκριμένο μονοπάτι θα πρέπει να ακολουθηθεί. Το μονοπάτι αυτό είναι το μονοπάτι της αγαμίας και της γενικής αποχής, και του συνεχούς διαλογισμού. Ο καθένας θα πρέπει δηλαδή να ολοκληρώνει τις διάφορες υποχρεώσεις του αναλόγως την τάξη του, και έπειτα να μην επιδίδεται σε κανενός είδους ευχάριστης δραστηριότητας όπως είναι η συνεύρεση ή το πλούσιο γεύμα. Αντιθέτως θα πρέπει να ζει ως ερημίτης, ανεξαρτήτως της τάξης του. Θα πρέπει να μην έχει καμία ευχαρίστηση σε τούτο τον κόσμο, ούτως ώστε όταν έρθει η ώρα του θανάτου του να μην σκέφτεται τις εγκόσμιες ευχάριστες δραστηριότητες αλλά τον θεό Krsna. Σκεπτόμενος κανείς την ύστατη ώρα τον θεό, σε αυτού τον πλανήτη θα μετοικίσει και δεν θα εκπέσει πάλι στον κύκλο των επαναγεννήσεων.
Η μόνη διαφορά του Βουδισμού με τον Ινδουισμό είναι πως στον Βουδισμό το τέλος του ανθρώπου δεν είναι ο Krsnaloka, αλλά η Nirvana. Δηλαδή η ανυπαρξία. Σύμφωνα με τον Βούδα το πνεύμα των ζώντων οργανισμών δεν συνεχίζει να υπάρχει σε έναν άλλο κόσμο, αλλά μετά την ολοκλήρωση του Κάρματος, η ψυχή διασπάτε στα αρχικά της στοιχεία και παύει να υπάρχει. Δηλαδή, ο Βούδας κηρύττει εξίσου μια μίζερη ζωή ανάλογη αυτής που κηρύττει ο Ινδουισμός, με μόνη διαφορά το τέλος, την κατάληξη.
Ο Βούδας πράγματι ήταν ένας από τους πρώτους «Πολίτες του Κόσμου», αλλά όχι ο πρώτος. Τουλάχιστον στην ανατολή είχε προηγηθεί ο Arjuna, ο «προφήτης» του Ινδουισμού ο οποίος δίδαξε και την Ινδουιστική θρησκεία. Ο Arjuna ήταν ο πρώτος των Ανατολικών δογμάτων που δίδαξε τον διεθνισμό. Και οι δυο όμως – και ο Arjuna και ο Siddhartha Gautama ή αλλιώς Βούδας, κήρυτταν πως ο άνθρωπος δεν θα πρέπει να ζει μια «εθνική» ζωή, να μην σκέφτεται εθνικά, να μην είναι πατριώτης, όχι για να ζήσει μια υπέροχη ζωή αλλά για να ζήσει μια μίζερη ζωή, τέτοια που θα τον κάνει να θέλει να φύγει όσο πιο γρήγορα γίνεται από αυτή την ζωή και να καταλήξει στην κατάσταση της Nirvana(για τον Βούδα) ή τον Krsnaloka(τον παράδεισο των Ινδουιστών). Ο κύριος Αβραμόπουλος λοιπόν εδώ θα πρέπει να προσέξει όταν αναφέρει τον Βούδα ως το πρότυπο του Διεθνιστή που θα πρέπει να ακολουθούμε, διότι η υπόσχεσή του κύριου Επιτρόπου για μια καλύτερη ζωή δια μέσω του Διεθνισμού, δεν είναι πιστή στο όραμα του Βούδα ο οποίος κήρυττε μια μίζερη και βασανιστική ζωή, που ο καθένας θα παρακαλά να φύγει όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Τέλος, όσων αφορά τον Σωκράτη. Ο Σωκράτης ήταν αυτός που «γέννησε» μια σειρά από Λακωνόφιλους φιλοσόφους, ήταν αυτός που σύμφωνα με τον Πλάτωνα εισήγαγε την θεωρία της τέλειας πολιτείας όπου οι πολεμιστές και οι φύλακες θα συνευρίσκονται με γυναίκες σύμφωνα με τους κανόνες της ευγονικής που προέκυπταν από την Πυθαγόρεια θεωρία των αριθμών, και ήταν αυτός ο οποίος έλεγε πως κανείς από καμία τάξη δεν πρέπει να μετακινείτε σε υψηλότερη ή χαμηλότερη τάξη, καθώς στην τέλεια πολιτεία κυριαρχούν το δίκαιο του αίματος και τα προνόμια της γέννας. Μάλιστα, ο Σωκράτης ήταν τόσο εθνικιστής που είναι μαζί με τον Πλάτωνα τα κύρια θύματα της λάσπης του Karl Popper, στο βιβλίο του «Η Ανοικτή Κοινωνία και οι Εχθροί της». Πως είναι δυνατόν σύμφωνα με τον πνευματικό πατέρα των Διεθνιστών της σύγχρονης εποχής να είναι ο Σωκράτης ένα πρόσωπο εχθρικό, και να είναι ο πρώτος Πολίτης του Κόσμου σύμφωνα με τον κύριο Αβραμόπουλο;
Σύμφωνα με την ως άνω ανάλυση λοιπόν, ίσως θα πρέπει να γίνει ένας μικρός έλεγχος του τρόπου με τον οποίο μπήκε ο κύριος Αβραμόπουλος στην διπλωματική ακαδημία, διότι αν κάποιος ρίξει μια ματιά στις προϋποθέσεις και στην βιβλιογραφία της εξεταστέας ύλης για την εισαγωγική εξέταση, θα διαπιστώσει πως ο υποψήφιος θα πρέπει να γνωρίζει απέξω και ανακατωτά την Αρχαία Ελληνική γραμματεία, και όχι να αγνοεί πως ο Σωκράτης και ο Πλάτωνας είναι τα ινδάλματα των απανταχού Εθνικιστών. Για τον Βούδα, του το χαρίζουμε.
Σημ: Η εικόνα του πεφωτισμένου σκελετού είναι η μια από τις πραγματικές μορφές του Βούδα. Κάποια στιγμή στην διαδικασία της πνευματικής αναζήτησής του ο Βούδας ξεκίνησε έναν ακραίο ασκητισμό όπου δεν έτρωγε τίποτα. Η ακριβέστερη αναπαράσταση του βούδα είναι αυτή και όχι η χαρούμενη και τροφαντή φαλακρή μορφή που έχουν συνηθίσει οι χαζο-δυτικοί. Ο Χοντρούλης Βούδας είναι ένας Κινέζος μοναχός ο οποίος ήταν τόσο ευχάριστος, που ο λαός της Κίνας πίστευε πως σε μελλοντική μετενσάρκωση θα είναι Βούδας(αφυπνισμένος).
